در درون متون دینی ما از ادبیاتی استفاده شده است که این ادبیات، با ادبیاتی که نوعاً مبلغان و عالمان دینی در سخنگفتن با مردم استفاده میکنند، متفاوت است. در حوزههای علمیه هم، میبینیم-با بهرهبرداری از عقل- در بسیاری از مباحث اصولی، از ادبیاتی استفاده میشود که باز هم با این ادبیاتی که معمولاً عالمان دینی و مبلّغان دینی با مردم سخن میگویند، متفاوت است و این تفاوت، طبیعتاً موجب برداشت اشتباه و حتی دینگریزی خواهد شد.